لوله پلی اتیلن در نیروگاه
لوله پلی اتیلن برای مصارفی چون صنعتی، کشاورزی، آبرسانی و لوله پلی اتیلن در دفن زباله استفاده میشوند. کاربرد لوله پلی اتیلن در نیروگاهها از جمله مواردی است که این نوع لولهها را بسیار ارزشمند میکند.
پیش از اینکه کاربرد لوله پلی اتیلن در نیروگاهها مورد توجه قرار بگیرد، نیروگاهها معمولا از سایر لولههای غیرفلزی برای جلوگیری از هزینه بالا و خوردگی اجتنابناپذیر استفاده میکردند. این لولهها نسبت به فولاد قیمت مناسبی داشتند. ضمن اینکه با دوام خوبی نیز همراه بودند. با این وجود لوله PVC ضعفهای زیادی به همراه داشتند.
اخیراً، کاربرد لوله پلی اتیلن در نیروگاهها رایج شده است. در واقع نیروگاههای پیشرو، استفاده از پلی اتیلن با چگالی بالا را مدنظر قرار میدهند. این لولهها یک گزینه لولهکشی بسیار بادوام و مقاوم در برابر خوردگی هستند که میتوانند راندمان هیدرولیک را به شدت بهبود ببخشند. اگرچه استفاده از HDPE گسترده تر شده است، با این وجود بیشتر نیروگاههای بخار-الکتریک هنوز از لوله کشی قدیمی برای حمل و نقل آب استفاده میکنند. این موضوع منجر به افزایش خرابیهای مربوط به لولهها و تعطیلی نیروگاهها میشود. ضمن اینکه خسارات قابل توجهی را نیز به همراه دارد.

لوله پلی اتیلن در نیروگاه
کاربرد لوله پلی اتیلن در نیروگاهها
HDPE یک لوله ترموپلاستیک است که از نفت ساخته شده و در برابر خوردگی کاملاً مقاوم است. از آنجایی که HDPE به اندازه کافی قوی است، بنابراین میتواند در برابر عوامل زیست محیطی، مواد شیمیایی یا عوامل رطوبتی مقاومت کند. در واقع HDPE در کاربردهای مختلفی مانند معدن، مواد شیمیایی/پتروشیمی و سایر صنایع استفاده میشود.
کاربرد لوله پلی اتیلن در نیروگاهها به ویژه نیروگاههای برق، باعث سرعت بخشیدن به امور مختلف شده است. همچنین این نوع لولهها، جایگزین مناسبی برای لوله های پی وی سی هستند. چرا که لوله های پلی اتیلن در بخش برق قادر به حمل حجم زیادی از آب هستند. این آب برای پردازش، تصفیه و بازیافت مورد توجه میباشد. به طور کلی، لولههای HDPE برای انتقال آب برج خنک کننده استفاده میشوند. این کاربرد نشان میدهد که لوله های پلی اتیلن در یکی از حیاتی ترین سیستمهای فرآیند تولید برق استفاده میشوند. از آنجایی که یک نیروگاه بدون آب خالص نمیتواند کار کند، داشتن یک سیستم لوله کشی قابل اعتماد که بتواند نیازهای فرآیند را برآورده کند، برای اپراتورها بسیار مهم است.
لوله های پلی اتیلن از نظر طول عمر بسیار فراتر از PVC هستند. گزارشهای صنعت نشان میدهد که PVC عمر نصبی بین 8 تا 15 سال دارد. ضمن اینکه در طی این دوران، لوله پی وی سی به شدت تغییر میکند. همچنین این لوله هنگامی که یک سیستم دچار نوسان فشار میشود، شکننده خواهد شد. بنابراین بیشتر مستعد ترک خوردن یا شکستن است. برخی از صاحبان کارخانه توصیه میکنند که هر پنج سال یکبار برای تعویض لوله های پی وی سی برنامهریزی کنید تا اطمینان حاصل شود که عملیات تولید برق تحت تأثیر تخریب PVC قرار نمیگیرد.
در مقایسه، لوله های پلی اتیلن میتوانند بین 50 تا 100 سال دوام بیاورند و تقریباً در طول این دوران، هیچ تخریبی نشان نمیدهند. همچنین بسیار انعطاف پذیرتر هستند و به نوسانات فشار، حساسیت کمتری نشان میدهند. بعلاوه HDPE زنگ نمیزند یا پوسیده نمیشود و لولهها را برای مدت طولانیتری دست نخورده نگه میدارد.
کاربرد لوله پلی اتیلن در نیروگاهها بسیار مقرون به صرفه است. چرا که این لولهها، کمترین هزینههای چرخه عمر را به همراه دارند. در واقع آنها در مقایسه با سایر سیستمها به دلیل ویژگیهایی مثل عدم نشتی، صرفه جویی در آب، تعداد کمتر تصفیه خانههای جدید آب، کاهش خدمات تعمیر و نگهداری و کاهش آب فصلی مقرون به صرفه و اقتصادی هستند.

لوله پلی اتیلن در نیروگاه
تفاوت نحوه نصب لوله پلی اتیلن و پی وی سی
لوله های پی وی سی از چسب مقاوم در برابر آب برای اتصال بخشهای جداگانه لوله استفاده میکنند. چه برای تعمیر باشد و چه برای نصب جدید، این چسب بین هشت تا 10 ساعت طول میکشد تا خشک شود.
لوله های پلی اتیلن با استفاده از همجوشی حرارتی به هم متصل میشوند و پس از اتصال، تنها در هشت دقیقه با یک مهر و موم بدون نشتی، تحت فشار قرار میگیرند. در طول فرآیند همجوشی، انتهای همسان لولهها در یک راستا قرار میگیرند و با ابزار استاندارد گرم میشوند تا سطوح مذاب شوند. هنگامی که این لولهها تحت فشار متوسط قرار میگیرند، سطوح مذاب در کنار هم جریان مییابند و یک اتصال یکپارچه و همگن را تشکیل میدهند که با سرد شدن مواد، اتصالاتی را ایجاد میکنند. این اتصالات پلی اتیلن به اندازه خود لوله یا قوی تر هستند. این لولهها از لوله های پی وی سی سبک تر هستند و انعطاف بیشتری نیز دارند.